Το Ace είναι ένα υπέροχο αγόρι

ένα κοπάδι των νέων παιδιών που περπατάει από το πίσω αίθριο κάθε πρωί, αν είναι ζεστό. Οι νέοι περπατούν σε απόσταση 15 ποδιών από την πόρτα μας, που συνδέονται μαζί σε μια γραμμή. Το σκυλί μου συνήθως χτυπάει το πρωί του ηλιακού φωτός καθώς περνούν.

Ο Ace θέλει να γκρεμίσει ήσυχα από το παράθυρο, ή θα αποκαλύψει δύο, λίγο “woofs”. Είναι φυσικό για κάθε είδος σκύλου να το κάνει αυτό, ωστόσο δεν ανεχτώ να γαβγίζει ή να γκρίνια. Ένα γκρίνια ή ένα woof για να με ειδοποιήσει είναι μια χαρά, ωστόσο όχι περισσότερο. Αυτή είναι η σύμβαση μεταξύ του ACE καθώς και του I.

Σήμερα διάβαζα καθώς περνούσαν οι νέοι. Το σκυλί μου τους παρακολούθησε, χτύπησε την ουρά του, καθώς και άφησε ένα μαλακό γκρίνια. Σχεδόν σαν σιωπηλός γκρίνια.

«Τι υπέροχο αγόρι είσαι, άσος», είπα. Με κοίταξε, ήρεμο καθώς και δροσερό, σαν να μην ήταν τεράστια συμφωνία. Ωστόσο, η ουρά του χτύπησε καθώς και χτύπησε. Πιστεύω ότι ήταν περήφανος για τον εαυτό του.

Πρέπει να έχουμε κατά νου για να ανταμείψουμε τα μεγάλα σκυλιά μας. Μερικοί από εμάς έχουν αυτά τα εύκολα, μη αντιδραστικά σκυλιά όπως ο Ace. Μερικές φορές περιμένουμε τόσο πολύ από αυτούς. Μερικές φορές είναι τόσο καλοί, δεν παρατηρούμε καν αν δεν βυθιστούν.

Είσαι ένα υπέροχο αγόρι, άσος.